Święte niewiasty, jeszcze za życia Chrystusa na ziemi jakby spychane przez mężczyzn na drugi plan, również w hagiografii pozornie pozostają w ich cieniu. Pomimo liczebnej przewagi mężczyzn wśród niezliczonych świętych Pańskich, jakby sugerującej ich mniejsze znaczenie w życiu Cerkwi, w rzeczywistości tak nie jest. Oto bowiem nie kto inny jak niewiasty pozostają wierne Chrystusowi w najbardziej dramatycznych chwilach Jego ziemskiego życia. To one, a nie apostołowie-mężczyźni czy inni uczniowie Chrystus a, poddane próbie ziemskiej wierności i miłości do Zbawiciela, towarzyszą Mu podczas cierpień i śmierci na Krzyżu, to one przybywają do Jego grobu, aby namaścić martwe ciało wonnościami, to również one stają się pierwszymi świadkami zmartwychwstania Chrystusowego, zwycięstwa życia nad śmiercią.