Staraniem hajnowskiego wydawnictwa „Bratczyk”, które podjęło się trudu przybliżenia polskiemu czytelnikowi przebogatej duchowej spuścizny o. Paisjusza ze św. góry Atos, ukazał się kolejny tom jego „Słów”. Po tomach I i II, zatytułowanych odpowiednio „Z bó

W książce tej, jak czytamy w przedmowie, „zebrane zostały pouczenia starca na temat rodziny i tych prób, którym poddawany jest człowiek wskutek kryzysu, jaki przeżywa rodzina w naszych czasach”, a przyczyn problemów rodzinnych o. Paisjusz upatruje przede

Książka składa się z sześciu części, które poprzedza przedmowa oraz rozdział wprowadzający. Kolejno, stopniowo wprowadzają one czytelnika w coraz trudniejsze tematy związane z kolejnymi etapami życia rodzinnego. I tak rozdział wprowadzający pt. „Młodzi na

Cztery pierwsze części książki zawierają wskazówki starca dotyczące stricte życia rodzinnego. Ich celem jest zatem pomoc tym, którzy wybrali drogę życia rodzinnego, a nie monastycznego. Traktują one kolejno o tym, co małżonkowie powinni czynić, aby ich ro

Druga część książka skupia się na obowiązkach i odpowiedzialności rodziców za prawidłowe wychowanie dzieci. Z pouczeń starca wynika w niej dobitnie jak wielkie znaczenie ma w tym dziele przykład samych rodziców. Starzec podkreśla tu również i to, że „rodz

W czwartej części starzec daje czytelnikom „proste i praktyczne rady na temat życia duchowego w rodzinie”. Cel tych porad jest prosty, a zarazem jakże głęboki: ich zadaniem jest pomoc dzieciom i rodzicom w codziennym praktycznym życiu zgodnie z Ewangelią

Części piąta i szósta swą tematyką wykraczają poza życie rodzinne. Piąta stanowi bowiem o różnych próbach, którym poddawani są ludzie w swoim życiu. Starzec pisze tu przede wszystkim o chorobach, ale też o kalectwie, oszczerstwach, itd. Wszystkie te próby

W szóstej, ostatniej części książki zebrane zostały odpowiedzi starca na pytania dotyczące tego, „jak prawidłowo powinniśmy odnosić się do śmierci i jak się do niej przygotowywać”. Starzec objaśnia tu m.in., na czym polega prawdziwe pocieszenie ludzi, któ

Czytając pouczenia starca Paisjusza zawarte w jego kolejnych „Słowach”, współczesny czytelnik, żyjący w epoce sekularyzacji i wyjątkowo daleko posuniętego „rozluźnienia  praw”, może dojść do wniosku, że są one nazbyt maksymalistyczne, a wręcz niewykonalne

Pouczenia o. Paisjusza – i to wymaga szczególnego podkreślenia – są przepełnione miłością i troską o bliźniego. Za swoje zadanie uważał on bowiem nie piętnowanie zła wstydem, lecz leczenie zła. Czytając wskazówki starca każdy czytelnik bezsprzecznie napot

Radość poznawania przebogatej spuścizny duchowej starca Paisjusza zawdzięczamy przede wszystkim siostrom z monasteru św. apostoła Jana Teologa w Tesalonikach, którego założycielem był starzec i którego troskliwymi zbieraczkami spuścizny do dziś jest ta ws